Inleiding
Als een hond zich een keer verstapt met één van zijn voorpoten kan er sprake zijn van een kreupelheid, die, of binnen enkele dagen vanzelf geneest, of met ondersteuning van een ontstekingsremmer, zoals Rimadyl® of Metacam® of Novacam® binnen 10 – 14 dagen alsnog verdwijnt. In sommige gevallen duurt de kreupelheid veel langer en kan dan zelfs chronisch worden genoemd.
De kreupelheid reageert niet, onvoldoende of alleen tijdens de kuur op ontstekingsremmers. Het komt er dan op aan dat we de juiste diagnose stellen, zodat we gericht de juiste oplossing kunnen bieden. We bespreken hier een aantal oorzaken van een chronische kreupelheid aan één van de voorpoten. We vestigen vooral ook de aandacht op een nekprobleem als oorzaak van een dergelijke kreupelheid; deze wordt vaak over het hoofd gezien.
Bij jonge honden in de groei, vooral bij de grote rassen, is het van belang een kreupelheid snel op te lossen, omdat door het aannemen van een verkeerde lichaamshouding de andere poten onevenredig zwaar belast kunnen worden.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaken van een chronische kreupelheid aan een voorpoot zijn:
– Los Processus Coronoïdeus (LPC).
– Elleboogdysplasie.
– Verrekking / verscheuring van het gewrichtkapsel van het schoudergewricht
– Enostosis (‘groeipijn’; jonge hond)
– Nekproblemen (bijvoorbeeld: spondylose, kanteling van een nekwervel, hernia)
– Osteochondrose Dissecans (OCD.) van het schoudergewricht (jonge hond in de groei) – Teen arthrose.
– LPC / ED
LPC / ED
U vindt uitgebreide informatie over LPC en ED in onze internet bibliotheek. Vooral in chronische gevallen van elleboogdysplasie (ED) zien we een kreupelheid die in de loop van de dag steeds erger wordt; ’s avonds zien we vaak ernstige startproblemen. ’s Morgens, na een nacht rust, ziet het er nog goed uit. Rust verbetert, maar lost uiteindelijk niks op. De diagnose LPC (in een later stadium) en ED zijn eenvoudig met behulp van röntgenfoto’s te stellen. De behandeling kan plaats vinden met reguliere pijnstillers of een arthroscopische operatie (LPC). We zien vaak goede resultaten van het homeopathische middel MacSamuel Gewricht A® in combinatie met Cosequin® of 4Cyte.
VERREKKING / VERSCHEURING
Een verrekking of een verscheuring van het gewrichtskapsel van het schoudergewricht kan soms een zeer langdurige kreupelheid veroorzaken. We zien het bij de jonge hond, vaak van een groter ras en vaak ook tijdens de groeifase. De gebruikelijke ontstekingsremmers hebben onvoldoende effect en de klachten komen vaak weer terug na het stoppen van de ontstekingsremmers. We vinden bij onderzoek een pijnlijke schouder. Er is duidelijk sprake van startproblemen. Bij beginnende beweging zien we stijfheid en kreupelheid, die verbetert bij voortgezette beweging (‘startproblemen’). De klachten verdwijnen meestal niet helemaal. Met rust treedt vaak wel verbetering op, maar dat is schijn. Bij de geringste beweging zien we de problemen weer terug komen. De behandeling bestaat uit toediening van MacSamuel Beweging®. Hierin zit het middel Ruta graveolens D6, dat een belangrijk middel is bij kreupelheden ten gevolg van problemen op de overgang van pees naar bot. De kuur moet 6 weken gegeven worden en kan gecombineerd worden met Cosequin® of 4CYTE®
ENTOSTOSIS
U vindt uitgebreide informatie over enostosis of groeipijn in onze internet bibliotheek. We zien het voornamelijk bij de jonge hond. Er is sprake van een ernstige kreupelheid. Niet de gewrichten zijn pijnlijk, maar de pijpbeenderen. Soms ontlast de hond zijn pijnlijke poot en er is soms ook sprake van koorts. De diagnose is in een aantal gevallen vast te stellen via een röntgenfoto (lukt niet altijd). In de reguliere diergeneeskunde worden ontstekingsremmers en prednison toegepast. Omdat beide middelen bijwerkingen kunnen hebben en we vooral een middel als prednison niet graag tijdens de groei geven, kiezen we vaak voor het veilige homeopathische middel Mercurius vivus D6.
NEKPROBLEMEN
Zeker als er aan de kreupele voorpoot zelf niets te vinden is (zoals pijn bij onderzoek of afwijkingen op een röntgenfoto), dan moeten we er zeker rekening mee houden, dat het probleem in de nek kan zitten. De dierenarts constateert bij passieve bewegingen van het halsgedeelte van de wervelkolom verzet of zelfs pijnuitingen. Soms zien we de typische stijve nek houding. Het komt echter ook vaak voor, dat we geen pijn of typische houding kunnen vaststellen; dan nog kan het probleem in de nek zitten. We komen alleen achter de werkelijke aard van het nekprobleem als we meer onderzoek doen, zoals een röntgenfoto maken. Soms is een contrastonderzoek nodig, soms kiezen we voor een CT of MRI scan. De laatstgenoemde onderzoeken zijn nodig als we op de röntgenfoto niets vinden. De meest gevonden afwijkingen zijn: spondylose, hernia of kanteling van een nekwervel. Wij sluiten niet uit, dat de kanteling van een nekwervel ook veroorzaakt kan worden door het te bruut rukken aan de halsband. We moeten er bij stilstaan, dat de halsband weliswaar geaccepteerd is als een normaal hulpmiddel, maar dat eigenlijk niet is. De kreupelheid ontstaat niet, omdat de hond pijn aan zijn poot heeft, maar omdat de poot heel licht verlamd is en de hond een doof gevoel ervaart. De kreupelheid laat meestal een wisselend beeld zien. Soms is het heel erg, dan weer minder; in een aantal gevallen wisselt de kreupelheid van voorpoot en dat is wel een heel sterke aanwijzing voor een nekprobleem. Opvallend is, dat zo’n nekprobleem niet of onvoldoende reageert op de gebruikelijke ontstekingsremmers zoals Rimadyl® en Metacam®. De meeste honden met dergelijke klachten reageren beter op Prednison. Met het oog op eventuele bijwerkingen dienen we dit middel slechts 2 keer toe met een tussentijd van 24 uur. Gewoon even om op te starten. Daarna kunnen we behandelen met homeopathisch middelen, zoals MacSamuel Wervel S ® (spondylose) of MacSamuel Wervel H®(hernia, kanteling). Voor de kanteling van een wervel sturen wij de patiënt door naar een orthomanuele therapeut (Dr. Aharon).
OSTEOCHONDROSE
Osteochondrose Dissecans (OCD) van het schoudergewricht zien we bij de jonge hond in de groei. We vinden bij onderzoek een pijnlijke schouder. De hond loopt flink kreupel. De diagnose is eenvoudig te stellen met een röntgenfoto. De behandeling bestaat uit een arthroscopische operatie met als nabehandeling ontstekingsremmers en eventueel een voedingssupplement (o.a. Cosequin® of 4CYTE®)
TEENARTROSE
Teenarthrose wordt regelmatig gevonden bij honden aan de voorpoten. Belangrijk hierbij is te bedenken, dat het opvallend weinig klachten veroorzaakt, meestal helemaal niet. Dat betekent, dat bij onduidelijke kreupelheidsklachten de aanwezig teenarthrose heel vaak ten onrechte als oorzaak voor de kreupelheid wordt aangeduid. Echte klachten ten gevolge van teenarthrose kunnen zijn: stand aanpassen van de voet (om de aangetaste teen te ontlasten), poot optillen, verergering van de kreupelheid op harde ondergrond en in grint. De diagnose is eenvoudig te stellen middels een röntgenfoto. Als er echt sprake is van klachten ten gevolge van teenarthrose moeten we kiezen voor de reguliere ontstekingsremmers of voor het homeopathische middel Ledum palustre D6. In een enkel geval wordt wel geadviseerd om de aangetaste teen te amputeren. Dan moeten we natuurlijk wel heel zeker ervan zijn, dat de oorzaak van de kreupelheid ligt in de arthrotische teen!!
