Plast uw hond vaak en kleine beetjes? Zit er bloed in de urine van uw hond? Likt uw hond
vaak aan de plasopening? Deze klachten kunnen wijzen op een blaasontsteking. Een
blaasontsteking bij honden kan worden veroorzaakt door een bacteriële infectie, blaasgruis,
blaassteentjes en/of functiestoornis van de blaas.
Wij raden u aan om contact met ons op te nemen voor de juiste diagnose en een passende
behandeling.
LET OP: Hebt u het idee dat uw hond (met name een reu) helemaal niet kan plassen? Bel
ons dan direct. Blaassteentjes kunnen bij de reu vastlopen in de plasbuis. Dit kan
levensbedreigend zijn!
Symptomen van blaasontsteking bij een hond
De symptomen van een blaasontsteking bij honden is gemakkelijk te herkennen door de verhoogde aandrang tot urineren, waardoor vaak, kleine beetjes (soms druppels) urine geloosd worden (vaak zit er ook bloed bij). Daarbij is de hond onrustig en wil hij steeds naar buiten. Soms is de nood zo hoog, dat hij in huis plast. Ook bij een reu, die toch al vaker plast dan een teef, is het gedrag goed herkenbaar. Vooral het napersen (blijven zitten of staan) nadat geürineerd is, kan een aanwijzing zijn. De algemene toestand is goed: eetlust normaal, drinkt normaal, geen koorts. De oorzaken van blaasontsteking kunnen verschillend zijn. Wij bespreken hieronder in het kort de 3 belangrijkste oorzaken van een steeds terugkerende blaasontsteking: hardnekkige infectie, blaasstenen of blaasfunctiestoornis, en de behandeling hiervan.
Blaasontsteking honden behandeling
Meestal is er sprake van een eenvoudig te bestrijden bacterie, maar in sommige gevallen wordt de ontsteking veroorzaakt door een zeer hardnekkige bacterie (bijvoorbeeld Proteus vulgaris; de urine ruikt naar ammoniak). Die hardnekkigheid wordt veroorzaakt door het feit, dat de bacterie resistent is tegen de gebruikelijke antibiotica. De blaasontsteking komt dan steeds terug, ondanks de antibioticum kuren, die kennelijk maar tijdelijk helpen. Zeker in hardnekkige gevallen is een bacteriologisch onderzoek van de urine inclusief het maken van een antibiogram noodzakelijk. Zo weten we tenminste met welk antibioticum de betreffende bacterie kan worden behandeld.
Blaasontsteking hond – Blaasstenen
Blaasstenen kunnen een blaasontsteking veroorzaken en onderhouden, hetgeen inhoudt, dat de blaasontsteking dan ook steeds weer terugkomt. Blaasstenen kunnen overigens ook een gevolg zijn van een chronische blaasontsteking. Blaasstenen kunnen we vaststellen aan de hand van een röntgenfoto of middels echografie. Aan de hand van de kristallen in de urine of het onderzoeken van de blaassteen (na een operatie) kunnen we vaststellen om welke steen het gaat en welk dieet er moet worden toegepast om steenvorming te voorkomen. Een steen oplossen met een dieet lukt slechts in enkele gevallen, afhankelijk van de grootte en de soort. Meestal moeten we de stenen verwijderen en na de operatie een dieet voorschrijven om te voorkomen, dat de steenvorming zich herhaalt.
Blaasontsteking hond – Blaasfunctiestoornis
Als de blaas niet voldoende wordt geledigd, kan dat bijvoorbeeld komen doordat een steentje vastloopt in de urinebuis, bij de reu achter het penisbotje: de hond blijft lang in de plashouding staan, probeert te plassen zonder resultaat of produceert hoogstens een paar druppels. Een operatie is meestal de enige oplossing (blaas- en / of pisbuisoperatie).Het kan ook zijn, dat de blaas onvoldoende wordt geleegd door een verminderde functie van de spieren van de blaaswand door overrekking van de blaas (vaak langdurig moeten ophouden van de plas) of ten gevolge van een storing in de zenuwfunctie van uit het ruggenmerg. Er kan dan sprake zijn van of een verlamde blaaswand of van een spastische blaas. In beide gevallen wordt de blaas niet voldoende geleegd en zorgt de achterblijvende bedorven urine voor steeds terugkerende infectie en blaasontsteking. Hiervoor hebben we in de homeopathie het beproefde middel Petroselinum crispum OER (verlamde blaas) of D6 (spastische blaas). Soms zijn de verschijnselen van het oorzakelijke rugprobleem niet uitwendig zichtbaar en is dus alleen de chronische, steeds terugkerende blaasontsteking een aanwijzing.
DIAGNOSE
Voor het stellen van de juiste diagnose is er naast een nauwkeurig ‘ooggetuigenverslag’ van de eigenaar (vooral over het beeld van het plasgedrag en de kleur van de urine), ook nog een steriel opgevangen urinemonster nodig (via katheter, of via een buik / blaaspunctie), een röntgenfoto van het lendengebied van de wervelkolom en een röntgenfoto of echo van de blaas.
Deze cliënten hand-out is bedoeld als ondersteuning van het consult door de dierenarts. De tekst gaat ervan uit dat uw huisdier al door de dierenarts is gezien. De adviezen in de hand-out gelden alleen voor dieren bij wie de diagnose is gesteld. De informatie dient niet als vervanging van een consult door de dierenarts!
Bedenk bij het lezen dat de gezondheidssituatie van uw huisdier anders kan zijn dan in de teksten wordt beschreven.
Verder worden al onze hand-outs vervaardigd aan de hand van niet alleen wetenschappelijke literatuur, maar ook van onze eigen inzichten op grond van persoonlijke ervaringen. Daarom kan de informatie voor een deel afwijken van de gangbare literatuur.
